Gematigd Voorwaarts Dirkswoud

Pastoor Engelbertus van de St. Claraparochie waarschuwt tegen de groeiende populariteit van de GVD: ‘Niet dat ik geloof dat er ooit een afscheiding zal komen van de rest van Nederland, wat het belangrijkste punt schijnt te zijn van de heren. Ze wilden over dat punt vergaderen in het Parochiehuis, maar dat heb ik verhinderd: ik heb Corrie den Draad, die het Parochiehuis zoals u weet regelt, gewoonweg verbóden om dat soort samenspanningen te organiseren. Ik heb Corrie gezegd: organiseer op die avond een boerenbal of iets dergelijks, met een muziekgroep of zo, die je nu niet meer kunt afzeggen, enzovoorts. En zo is geschied, met een uitstekende avond voor de Dirkswoudenaren als gevolg.
Laat mensen met zulke aufregende ideeën elders maar een plaats zoeken. Niet in het Parochiehuis. Dus ze zijn gegaan naar café Amperzat, en op die avond heb ik niet gezorgd voor een Stille Tocht langs het café. Dat hebben de mensen zelf gedaan. Dirkswoudenaren, echte Hollanders. Mensen die geensdeels de behoefte gevoelen zich af te sluiten van ons vertrouwde Nêerland. Met zijn duinen en zijn opgekalefaterde dijken.
Dat ikzelf ook meeliep, was toeval. Een geluk bij een ongeluk, om het zo eens te zeggen. En er hebben zich enige ongelukjes voorgedaan, ja. Ik herinner mij een brandbommetje dat toevallig neerkwam op het caféterras, waar zich gelukkig niemand bevond, maar dat wel enige schade aanrichtte. En ik herinner me nog wel meer. Een man die klom óp het café en vandaar begon te schreeuwen: ‘De brand erin! In de hens met die klootzakken!’ En nog wel meer termen die ik, als vertegenwoordiger van de Heer, niet in mijn mond kan nemen, laat staan uit mijn mond kan laten vloeien.
Het gaat tenslotte om de Eénheid voor de Glorie Gods, nietwaar. Wij moeten ons niet willen profileren als Dirkswoudenaren, maar als Europeanen, als mensen. Een Afrikaantje uit een dorp in Burkina Fasso, die zal zich toch ook niet een Brazzaviliaan noemen, die zal zich, trots, een Afrikaan noemen! En terecht. Wij kunnen nog heel veel van de zwartjes leren.
Want ik voorzie, met die plannen van de GVD, ook een teruggang in het kerkbezoek en ook een – en dat is bijna net zo erg – afvalligheid van ons goede katholieke geloof. Als je nu eens nagaat dat in Egmond aan den Hoef de Benedictijner monniken aldaar meer dan duizend jaar geleden zijn begonnen met de inpoldering van de moerassen! Toen al! Daarna kwamen de Schermer, de Beemster en al die andere voortreffelijke Hollandse prestaties, met die molens die maar doorwiekten en doorwiekten.
Wij moeten ons niet afscheiden.’

Ook Dirkswoud krijgt ermee te maken

Het ziet er naar uit dat ook Dirkswoud te maken zal krijgen met de bezuinigingen, waar rechts Nederland zo zijn lippen bij aflikt. Subsidies worden afgepakt, uitkeringen worden steeds moeilijker gegeven, en dat terwijl zij het provinciaal bestuur al hadden gewaarschuwd nooit geld in IJsland te parkeren, en evenmin ooit geld te lenen aan Grieken, Spanjaarden, Portugezen of Italianen.
Gelukkig zijn er tegenstemmen in het, nu nog zo welvarende en kalme dorp. Eén van die tegenstemmen komt van de 48-jarige, zeer verstandige heer Piet van der Park.
‘Ik wil een nieuwe partij oprichten: Gematigd Voorwaarts Dirkswoud. Je weet dat ik mijn hele leven boekhouder ben geweest, en daarom ga ik ook oprichten: de Algemene Bank Dirkswoud. Daar kan elke Dirkswoudenaar zijn geld op zetten. Rente: 3%. Iedereen kan er ook van lenen. Het blijft een puur locale bank. We gaan ons geld niet in onzinzaken steken, zoals alle andere banken hebben gedaan.
Punten van de GVD zijn: een volledige verzelfstandiging van Dirkswoud, afschaffing van andere politieke partijen in Dirkswoud, een snelle verkiezing van een burgemeester en van de raadsleden. Jawel, een volledige verzelfstandiging van Dirkswoud. Een afscheiding dus. Dirkswoud wordt het Andorra of het Liechtenstein in Nederland.
Kan dat? Dat kan. Dirkswoud ligt niet aan een HSL-lijn of aan een doorgaande weg, dus daar hoeven we niet aan mee te betalen. Koningshuis? Daar waren we toch al niet zo gek op. Daar sparen we dus ook geld mee uit. De problemen zijn: de scholing en de gezondheidszorg. Wat de scholing aangaat: we hebben een lagere school. We moeten ook middelbaar onderwijs hebben in Dirkswoud. Dat moet dus opgezet worden. Verder studeren kunnen de slimste Dirkswoudenaartjes dan wel in het buitenland. En gelukkig zijn de Dirkswoudenaren bijna allemaal zeer gezond, maar toch hebben we al contact opgenomen met de huisarts ter plaatse, die het plan ook helemaal ziet zitten, en met de ziekenhuizen in de omgeving.
Het plan is voorts als munteenheid de Dirk te nemen, want Dirkswoud verlaat uiteraard de euro. Laat ze maar barsten in Brussel en Den Haag. Belasting betalen doen we natuurlijk, en ongeveer evenveel als nu, maar bijvoorbeeld geld voor defensie sparen we ook uit. We nemen geen defensie. Onze jongens en meisjes hoeven niet naar Kunduz te gaan.
Welke kleuren in de Dirkswoudse vlag zullen komen, wordt nog nader besloten.’