woensdag 2 maart 2011

De Dirkswoudse genenpool

Ik beleef nu enkele van de heerlijkste uren met Eva Koenstra of Coenstra. ‘Het is met een k,’ vertelt ze me. ‘Ga eens anders liggen,’ zeg ik, en ze draait zich om, zodat ze ruggelings voor me ligt. ‘Nee,’ zeg ik, ‘draai je maar weer om, lieveling.’ Térgend langzaan draait ze (Eva Koenstra is het enige meisje in Dirkswoud dat langer is dan één meter zeventig, dus ik had de vorige keer gelogen toen ik zei dat er in Dirkswoud niemand te vinden was van een langere maat dan één meter zeventig. Eva is, schat ik, één meter vijfentachtig. Ze is nog maar 25 jaar, een brunette. Haar staande kussen is een opgave, maar, zegt ze: ‘Er mag geklommen worden.’ Ze is veel geplaagd door de plaatselijke jeugd, die haar ‘lantaarnpaal’ of ‘hoogwerker’ noemde of die haar toevoegde: ‘Trrr, daar gaat weer een straaljager, duiken Eva!’, maar dat heeft Eva nooit gedeerd. ‘Ik maakte een enkele dreigende beweging, en weg waren ze.’ Hoe komt het dat langere mensen zoveel leergieriger zijn dan hun kortere medemensen? U vraagt nu: is dat wel zo? Ja, dat is zo, in mijn ervaring. Hoe die leergierigheid samenhangt met de lichaamslengte van een mens, is mij niet bekend, maar Eva bijvoorbeeld wil er een taal bijleren. Nederlands, Engels, Frans en Duits kent ze al. Lezen in het Spaans, Portugees of Italiaans levert ook eigenlijk geen probleem op, maar ze kan niet spreken in die talen. Nu wil ze Vojnovitsj, Ilf & Petrov, Zinovjev, Isaak Babel in het origineel lezen en daarvoor moet ze een beetje Russisch kennen. Een vriend van haar, die vertaler is te Amsterdam, heeft haar al toegezegd dat hij haar zijn ‘Russische taal voor allen’ zal toesturen. Ze hoeft dan verder alleen nog een woordenboek Russisch-Nederlands en Nederlands-Russisch te kopen. ‘Dat is een ouderwets leerboekje uit de Sovjettijd. Prima! Ik heb wel een Russisch grammaticaboekje, maar dat is in het Duits geschreven, en dat leert toch wat minder makkelijk. Er zijn ook een paar pagina’s uitgescheurd.’ ‘Je zou ook Chinees kunnen leren, daar zit meer toekomst in.’ ‘Ja, maar ik doe het niet voor de toekomst.’) Térgend langzaam, zei ik, draait ze zich weer om.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten