zaterdag 14 augustus 2010

De geslotenheid is puur


Wie wel eens in Dirkswoud is geweest, weet dat het er daar soms vreemd toegaat. Uit bakkerij Van der Strem, Westerweg 17, komt soms een lucht van wierook, bijvoorbeeld. Je kunt dan wel informeren: waar is die wierook voor? Maar dat vertellen de Dirkswoudenaars je niet, dat vertellen ook de medewerksters van de bakkerij je niet.
Hetzelfde geldt voor de processies, die pastoor Engelbertus de Zeeuw een paar keer ’s jaars laat plaatsvinden. Daar moeten geen pottekijkers bij zijn, dus wordt het dorp afgesloten van de buitenwereld. Het schijnt dat de pastoor dan onder een baldakijn door het dorp loopt, maar het fijne weet ik er niet van. Niemand kan je wijzer maken.
Hugo Witser, redacteur van De Dirkswoudenaer, heb ik er ook naar gevraagd. Hij is mijn bron binnen Dirkswoud, als het gaat om de onverklaarbare zaken (bijvoorbeeld de Dubbele Moord van Dirkswoud in 1957).
‘De pastoor heeft ten eerste een geweldige positie in Dirkswoud. Dat moet je begrijpen. Invoelen. Daar moet je, zeg maar, in meedenken.’
‘Maar is zijn positie dan belangrijker dan bijvoorbeeld de positie van de burgemeester?’
‘In Dirkswoud wel. Veel belangrijker. Als je als raadslid niet naar zijn pijpen danst, kun je het wel vergeten.’
‘Hoe komt dat dan?’
‘Dat heeft te maken met zijn manier van mislezen, zal ik maar zeggen. Als hij een H. Mis doet, dan begint hij steevast met te zeggen, nee, te schreeuwen: Godverdomme, stilte! Iedereen is dan natuurlijk stil. En dan begint hij te brabbelen in het namaak-Latijn.’
‘Dus zeg maar dominus vobiscum enzovoorts.’
‘Ja. En ook de hele rest van saecula saeculorum en zo. Hij begeleidt ook het koor op zijn traporgeltje en hij zingt ook mee. Vals natuurlijk, maar dat heeft hem alleen maar populairder gemaakt bij de Dirkswoudenaars.’
‘Slimme man.’
‘Ja, hij is voorlopig onverslaanbaar.’

3 opmerkingen:

  1. een paar keer ’s jaars - 's jaars, je moet er maar opkomen. Ik zit het nu al een tijdje (er is niemand in de buurt) voor me uit te mompelen: 's jaars, 's jaars.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik denk dat het een dorps gegeven is Ben.

    Ook hier hebben wij zo'n niet aangestelde (eigenlijk meer aanstellerige) 'burgemeester', de heer Tjamme Stringwerda.

    Als het sneeuwt zal niemand strooien, in ieder geval nooit voor Stringwerda het eerste zout geworpen heeft.

    Als Stringwerda een nieuwe auto koopt dan wordt deze door buurtbewoners groepsgewijs en van heel dichtbij uitvoerig en langdurig bewonderd. Er wordt 'ohhh' en 'ahhh' geroepen.
    Alsof zijzelf nog met paard en wagen reizen.

    Vorig jaar waaide er een boom om. Hielke Baardsma zette er een zaag in. Toen ik hem vroeg of hij er de kachel mee ging aanmaken stamelde hij: 'Ja, maar ik heb het met Stringwerda besproken hoor'.

    Het thema van het dorpsfeest? Stringwerda.
    De route van het wandelpad door het parkje? Stringwerda.

    Ik heb horen fluisteren dat Stringwerda, tegen vergoeding van een fles Beerenburg en een pot augurken (Stringwerda is helemaal gek van augurken), zelfs advies geeft in het geval een dochter de huwbare leeftijd heeft bereikt.
    In wereld van Stringwerda is dat 33 jaar.

    Maar dat terzijde.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zalig ! de verhalen over Dirkswoud, maar ook over burgemeester Stringwerda, leest met de glimlach.

    BeantwoordenVerwijderen